Stel u ontslaat uw werknemer op staande voet vanwege bijvoorbeeld diefstal of ernstig bedrog. Om een juridische procedure te voorkomen sluit u een vaststellingsovereenkomst met uw werknemer en wordt de arbeidsovereenkomst beëindigd met wederzijds goedvinden.
Juridisch gezien berust uw werknemer in de intrekking van het ontslag op staande voet en daarbij laat het ook zijn vorderingen vallen. In onderstaande casus is te zien dat de werknemer wel berustte in de intrekking van het ontslag op staande voet, maar wel aanspraak maakte op schadevergoeding.
Dit heeft de werkgever € 5.000,00 en de kosten van de gerechtelijke procedure bij de kantonrechter en het gerechtshof gekost. Laat u vooraf goed informeren en laat Ondernemersjuristen uw vaststellingsovereenkomst opstellen. Hierdoor voorkomt u kosten en langdurige juridische procedures.
De casus:
De Werknemer is sinds 2014 in dienst bij werkgever. In het kader van zijn arbeidsovereenkomst is werknemer een leaseauto ter beschikking gesteld. In 2016 is de werknemer ontslag op staande voet verleend. Op grond van zijn tankgedrag wordt hem diefstal/verduistering van brandstof verweten nu de werknemer fors meer privékilometer zou hebben gereden dan hem op grond van de leaseregeling was toegestaan. Op grond van de leaseregeling was de sanctie hierop dat het meerdere bij de werknemer in rekening zou worden gebracht.
Kantonrechter
De werknemer heeft dan ook een verzoekschrift ingediend ter vernietiging van het ontslag op staande voet. Tijdens de procedure heeft de werkgever het ontslag op staande voet ingetrokken. De werknemer heeft vervolgens berust in de intrekking van het ontslag op staande voet, maar vordert wel vergoeding van de door hem geleden schade door het handelen van de werkgever. De kantonrechter was van mening dat werknemer de vordering tot schadevergoeding onvoldoende heeft onderbouwd. De werknemer stelt hierop hoger beroep in.
Gerechtshof
Het gerechtshof is in tegenstelling tot de kantonrechter van oordeel dat wel degelijk een grondslag bestaat voor schadevergoeding daar geen dringende reden bestond voor het ontslag op staande voet. De werkgever heeft hierdoor gehandeld in strijd met haar wettelijk verplichting zich als goed werkgever te gedragen. De vordering tot vergoeding van materiële schade wordt echter verworpen als onvoldoende onderbouwd. De vergoeding tot immateriële schade wordt daarentegen wel toegewezen. Het Hof oordeelt dat het zonder deugdelijke onderbouwing of motivering uiten van een beschuldiging van diefstal/verduistering aannemelijk maakt dat werknemer zich in zijn persoon, eer en goede naam aangetast voelt. De werknemer heeft zijn schade op EUR 5.000,– gesteld, welk bedrag het Hof als billijkheidsvergoeding (7:611 jo. 6:74 BW) toewijsbaar acht.
